جهنم مکانی است عظیم و مملو از آتش که جای کفار و تبهکاران است و هر نوع شکنجه و عذاب در آنجا است. افرادی که به دوزخ می روند در کمال سختی و ناراحتی معذب خواهند شد. عذابهای جهنم به قدری سخت است که نمی توان توصیف کرد. آتش دوزخ نه تنها جسم را می سوزاند بلکه روح و دل انسان را نیز می سوزاند و از باطن ذات سرچشمه می گیرد، و سراسر وجودش را شعله ور می سازد. چنانچه خداوند در قرآن می فرماید: چهنم کانون قهر و غضب الهی است، همانطور که درباره ی بهشت بیان گردید که دارای نعمت های جسمانی و روحانی است عذاب های جهنم نیز جسمانی و روحانی می باشد.

1- باغهای بهشتی: که در بیش از یکصد آیه ی قرآن مجید با تعبیر جنت و جنات و ... آمده است، باغهایی که قابل مقایسه با باغهای دنیا نبوده و اصلا برای ما قابل درک نیست.

2- قصرهای بهشت: تعبیرهایی مانند مَساکِنَ طَیِّبَه می فهماند که محل سکونت بهشتیان تمام مزایا را دارد.

3- غذاهای بهشتی: از مجموع آیات قرآن استفاده می شود که غذاهای بهشت کاملا متنوع است و جمله ی (از هر نوع بخواهند) معنای وسیعی دارد که قسمت عمده ی آن میوه های مختلف است.

4- شرابهای طهور: نوشیدنی های بهشت کاملا متنوع و نشاط آفرین است. و همیشه تازه و هیچ وقت طعم آن تغییر نمی کند بلکه بسیار زلال و خوشبو و گوارا است.

5- لباس ها و زینت ها: لباس زینت مهمی برای انسان است، در آیات و احادیث، از لباس های اهل بهشت توصیف زیاد شده و به تعبیرهای گوناگون بیان شده است. که همه حکایت از زیبایی و جزابیت آنها می کند.

6- همسران بهشتی: همسر شایسته وسیله آرامش انسان است بلکه اساس لذت روحانی هم است در قرآن و احادیث معصومین (ع) با تعبیرهای مختلف از این نعمت بهشتی سخن به میان آمده و از آن تعریف و توصیف بسیار شده است خلاصه، همسران بهشتی دارای تمام اوصاف ظاهری و باطنی هستند.

سرنوشت نهایی انسان بهشت و یا دوزخ است، این پایان قیامت و ابتدای زندگی نوین است. بهشت کانون انواع نعمت های معنوی و مادی است. چنانچه قرآن می فرماید: ... و در آنجا هر چه نفوس را بر آن میل و اشتها است و چشمها را شوق و لذت، مهیا باشد و شما مومنین در آن بهشت، جاویدان متنعم خواهید بود.

یعنی انواع و اقشام نعمت ها و اسباب و وسایل آسایش و خوشگذرانی در آنجا هست و هر چه انسان تصور کند و بخواهد وجود دارد. نعمت های بهشتی عالی تر و بهتر از نعمتهای دنیا است و کسی مانند آنها را نشنیده و ندیده است. هیچ گونه ناراحتی و سختی در آن پیدا نمی شود. هر کس وارد بهشت شود زندگی جاویدان دارد و برای همیشه در آن خواهد ماند. بهشت دارای درجات و مراتب مختلفی است و هر کسی برطبق فضائل و کمالات نفسانی و اعمال شایسته اش درجای مناسب سکونت خواهد کرد.

هر انسانی که قدم به جهان دیگر می گذارد مراحل مختلفی را طی می کند که یکی از آن مراحل، عالم برزخ است.

برزخ به معنای حائل و واسطه است و به عالمی که میان دنیا و آخرت واقع است برزخ گفته می شود. در قرآن در مورد برزخ آمده است: .... و از عقب آنان برزخ است تا روزی که برانگیخته می شوند. از بعضی روایات استفاده می گردد که در عالم برزخ شفاعت نیست لذا امام صادق (ع) درباره برزخ فرموده است: ... من درباره شما از عالم برزخ می ترسم "چون شفاعت نیست". راوی پرسید برزخ چیست؟ امام فرمود: برزخ قبر است، از هنگام مرگ تا روز قیامت.

مونس انسان در قبر و عالم و برزخ و قیامت، عمل او خواهد بود. آنچه از نیک و بد انجام داده همراه اوست، پس انسان باید در انتخاب این همنشین دقت کند و همراه و رفیق و همسفر خوبی برای خویش برگزیند.

مرگ یعنی جدایی و مفارقت روح از بدن، اسلام می گوید: انسان به واسطه ی مرگ نابود نمی شود بلکه از این جهان به جهان دیگری منتقل می شود و از این زندگی وارد زندگی دیگری می گردد. پیامبر (ص) فرمودند: شما برای نابودی خلق نشده اید بلکه برای بقاء و زندگی جاویدان آفریده شده اید. جز این نیست که از این جهان به جهان دیگری منتقل می شوید. از نظر اسلام جدایی روح از بدن نسبت به همه افراد یکسان انجام نمی گیرد. افرادی که گناه کاراند و علاقه شان به این جهان زیاد است و با جهان دیگر بی ارتباط و نامأنوسند، به سختی و دشواری جان می دهند. ولی افرادی که عمل شایسته دارند و چندان دلبستگی به این جهان ندارند و با خدا و جهان آخرت انس و الفت دارند در کمال راحتی جان می دهند.

یکی از اعتقادات اسلام سوال و پرسش در میان قبر است. هنگامی که انسان را در قبر می گذارند دو فرشته از فرشته های الهی که به آنها "نکیر" و "منکر" یا "ناکر و نکیر" می گویند به سراغ او می آیند و از توحید و نبوت و ولایت و نماز و ... سوال می کنند.